Ongespit
Niet meer spitten, dat is de toekomst. In de permacultuurtuin doen ze het al lang niet meer. Maar dit boekje is bedoeld om tuiniers te informeren voor wie het idee nieuw is.
Eerst worden de voordelen van niet spitten uit de doeken gedaan. En dat zijn er nogal wat, niet alleen voor je eigen lichaam maar ook voor het bodemleven. Er wordt uitgelegd wat het belang van de grondsoort is en hoe je vanuit het niets begint met een ongespitte moestuin. Er zijn verschillende mogelijkheden, die met een bondige uitleg en het nodige fotomateriaal worden uitgelegd. Wist je dat je ook in strobalen een moestuin kan aanleggen? Er is zelfs aandacht voor combinatieteelt, wat eigenlijk al een stap verder gaat dan het onderwerp ‘niet spitten’.
Er zijn ook recepten voor het maken van potgrondmengsels. Een gemiste kans hierbij vind ik om de negatieve effecten van de klassieke potgrond op basis van veengrond (turf) te belichten. Veen is een natuurproduct dat ontgonnen wordt in eeuwenoude (natuur)gebieden en dus eigenlijk niet strookt met duurzaam tuinieren. Beter is om zoveel mogelijk de lokale kringloop te sluiten en te kiezen voor compost en andere alternatieven die vermeld worden.
Een laatste opmerking, en dat geldt voor veel tuinboeken, is dat op heel wat foto’s de tuinen er nogal netjes uit zien. Dat doet onbewust denken aan gelikte, afgeboorde terrastuinen waar alles netjes binnen de lijnen moet groeien.
Gaea Rysselaere
De ongespitte tuin. Alles over no-dig gardening. Moeiteloos bloemen, groenten en kruiden telen (Charlie Nardozzi)
KNNV, 2020
128 p.
ISBN 978 90 5011 797 5
