Ooit was er een tijd dat de plantenrijkdom in onze provincie veel groter was. Het probleem is dat we geen fysiek referentiepunt hebben: we kennen niets anders dan de plantensoorten die er momenteel groeien. De verarming die halverwege de vorige eeuw begon, hebben de meesten van ons niet meer meegemaakt.
Als je dan dit werk in handen neemt, besef je pas hoe sterk ons landschap achteruitgegaan is. Het boek trekt je meteen mee in het verhaal van Charles Van Hoorebeke. Het is op een toegankelijke manier geschreven, met eerst een situering van het herbarium en de maker ervan, gevolgd door een korte beschrijving van dertien verdwenen Oost-Vlaamse landschapstypes. Het geeft een mooi beeld van hoe bloemenrijk ons landschap ooit was. De auteurs leggen ook uit waarom specifieke plantensoorten verdwenen.
Enige minpuntje zijn wat mij betreft de ‘anonieme’ beelden: je krijgt foto’s van planten en landschappen die uit online databanken zijn geplukt. En dat haalt het regionale gevoel weg. Terwijl er heel veel fotografen zijn die met enthousiasme zouden meegewerkt hebben aan deze uitgave.
Dit is een prachtig werkje voor wie geïnteresseerd is in de geschiedenis van ons landschap, maar absoluut ook (en vooral) voor wie met planten bezig is. Dit werk kan eveneens een hulp zijn bij natuurbeheer, als gestreefd wordt naar het terughalen van plantensoorten die hier de laatste eeuw verdwenen.
Dit boekje smaakt naar meer: wat ons betreft had het gerust veel dikker mogen zijn. Gelukkig is er ook nog de online databank met daarin alle soorten uit het herbarium. Daar zullen heel wat plantenliefhebbers smachtend in bladeren…
Aan dit boekje zit een heel verhaal vast. Maar daarvoor moet je naar www.oost-vlaanderen.be/florient surfen.
Gaea Rysselaere
Groen van toen. De verdwenen flora van Oost-Vlaanderen (Katrijn Vannerum, Thijs Lambrecht)
Lannoo / Academia Press, 2022
128 p.
ISBN 978 9401 4820 73
